zakopertować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌzakɔpɛrˈtɔvaʨ̑], AS: [zakopertovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) zakleić w kopercie[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koperta ż, zakopertowanie
czas. kopertować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Zakopertować” w: Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. VIII, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 131.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.