konturówka (język polski)
kredki konturówki (1.1)
konturówka (1.2) Polski
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃ntuˈrufka], AS: [kõnturufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kosmet. kosmetyk w formie ołówka, sztyftu lub pędzelka, służący do obrysowania oczu lub ust; zob. też konturówka w Wikipedii
- (1.2) pot. mapa konturowa
- (1.3) pot. odblaskowe oznakowanie konturowe samochodów
- (1.4) szt. grubo nakładana farba do rysowania konturów, np. reliefów imitujących witraże
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konturówka konturówki dopełniacz konturówki konturówek celownik konturówce konturówkom biernik konturówkę konturówki narzędnik konturówką konturówkami miejscownik konturówce konturówkach wołacz konturówko konturówki - przykłady:
- (1.1) Błyszczyk czy szminka to dla wielu kobiet obowiązkowy kosmetyk, ale już z konturówką bywa różnie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) konturówka do ust / do brwi / do oczu • nałożyć / nakładać konturówkę
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kontur m, konturowość ż
- zdrobn. konturóweczka ż
- czas. konturować
- przym. konturowy
- przysł. konturowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-4) pol. kontur + -ówka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Konturenstift m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.