koniunktura (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ogół warunków mających na coś wpływ (zwłaszcza pozytywny)
- (1.2) ekon. ogólna sytuacja i nastroje panujące w gospodarce
- (1.3) daw. widoki, nadzieje[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koniunktura koniunktury dopełniacz koniunktury koniunktur celownik koniunkturze koniunkturom biernik koniunkturę koniunktury narzędnik koniunkturą koniunkturami miejscownik koniunkturze koniunkturach wołacz koniunkturo koniunktury - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koniunkturalizm mrz, koniunkturalność ż
- przym. koniunkturalny
- przysł. koniunkturalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śr.łac. coniunctura → zbieg okoliczności, połączenie[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) prosperity
- bułgarski: (1.1) конюнктура ż; (1.2) конюнктура ż
- czeski: (1.1) konjunktura ż
- francuski: (1.1) conjoncture ż
- interlingua: (1.1) conjunctura, prosperitate
- niemiecki: (1.1) Konjunktur ż
- rosyjski: (1.1) конъюнктура ż
- słowacki: (1.1) konjunktúra ż
- szwedzki: (1.1) uppgång w
- ukraiński: (1.1) кон'юнктура ż
- węgierski: (1.1) konjunktúra; (1.2) konjunktúra
- włoski: (1.1) congiuntura ż
- źródła:
- 1 2
Hasło „koniunktura” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.