konik morski (język polski)

konik morski (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkɔ̃ɲik ˈmɔrsʲci], AS: [kõńik morsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• wym. warsz. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) icht. tropikalna ryba oceaniczna z rodzaju Hippocampus^[1], przypominająca kształtem konika szachowego; zob. też konik morski w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konik morski	koniki morskie
dopełniacz	konika morskiego	koników morskich
celownik	konikowi morskiemu	konikom morskim
biernik	konika morskiego	koniki morskie
narzędnik	konikiem morskim	konikami morskimi
miejscownik	koniku morskim	konikach morskich
wołacz	koniku morski	koniki morskie

przykłady:

(1.1) U koników morskich to samiec jest brzemienny, ponieważ posiada torbę lęgową.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pławikonik, hipokamp

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) seahorse
• arabski: (1.1) فرس البحر
• baskijski: (1.1) itsas zaldi
• chorwacki: (1.1) morski konjic m
• duński: (1.1) søhest w
• fiński: (1.1) merihevonen
• francuski: (1.1) hippocampe m
• friulski: (1.1) čhaval di mâr
• hawajski: (1.1) moʻo lio
• hiszpański: (1.1) caballito de mar m, hipocampo m
• jidysz: (1.1) ים־פֿערדל n (jam-ferdl)
• niemiecki: (1.1) Seepferdchen n
• nowogrecki: (1.1) ιππόκαμπος m, αλογάκι της θάλασσας n
• rosyjski: (1.1) морской конёк m
• szwedzki: (1.1) sjöhäst w
• turecki: (1.1) denizatı
• węgierski: (1.1) csikóhal

źródła: