konduktorka (język polski)
konduktorki (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃ndukˈtɔrka], AS: [kõnduktorka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: konduktor
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konduktorka konduktorki dopełniacz konduktorki konduktorek celownik konduktorce konduktorkom biernik konduktorkę konduktorki narzędnik konduktorką konduktorkami miejscownik konduktorce konduktorkach wołacz konduktorko konduktorki - przykłady:
- (1.1) Kasjer nie miał mi wydać ze stówy i musiałem kupić bilet u konduktorki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- zob. konduktor
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. konduktor
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: konduktor
- białoruski: (1.1) кандуктарка ż
- bułgarski: (1.1) кондукторка ż
- czeski: (1.1) průvodčí ż
- litewski: (1.1) palydovė ż
- rosyjski: (1.1) кондукторша ż
- węgierski: (1.1) kalauznő
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.