komando (język polski)

wymowa:
IPA: [kɔ̃ˈmãndɔ], AS: [kõmãndo], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wojsk. grupa żołnierzy do zadań specjalnych
(1.2) hist. w hitlerowskich obozach koncentracyjnych: grupa więźniów wykonujących pracę przymusową
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. komandos mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. commando
(1.2) niem. kommando
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

komando (język baskijski)

komando (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wojsk. komando, oddział komandosów, jednostka specjalna
(1.2) inform. komenda
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. commando
uwagi:
źródła:

komando (język czeski)

komando (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wojsk. komando
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. commando
uwagi:
źródła:

komando (esperanto)

morfologia:
komand·o
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wojsk. rozkaz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. komandaĵo, komandanto
czas. komandi
przym. komanda
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.