koloraturowy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌkɔlɔratuˈrɔvɨ], AS: [koloraturovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) muz. wyspecjalizowany w śpiewaniu koloratury
(1.2) muz. zawierający koloraturę
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jestem sopranem koloraturowym, a to jest rola dla mezzosopranów[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) sopran / mezzosopran koloraturowy
(1.2) aria / partia koloraturowa
synonimy:
(1.2) ornamentalny, ozdobny
antonimy:
(1.1) liryczny, dramatyczny
(1.2) kantylenowy
hiperonimy:
(1.2) wokalny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koloratura ż, koloraturka ż, koloraturowość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. koloratura + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. A.B., Wieści Podwarszawskie, 13/03/2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.