knykieć (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈknɨcɛ̇ʨ̑], AS: [knyḱėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) anat. wyrostek kostny przy nasadzie kości[1] długich, będący elementem stawu i miejscem przyczepu ścięgien
- (1.2) anat. spojenie stawowe palca ręki[1]
- (1.3) anat. człon palca ręki (zginający się)[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik knykieć knykcie dopełniacz knykcia knykci / knykciów celownik knykciowi knykciom biernik knykieć knykcie narzędnik knykciem knykciami miejscownik knykciu knykciach wołacz knykciu knykcie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-3) kłykieć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) condyle; (1.3) knuckle
- niemiecki: (1.1) Kondylus m; (1.3) Fingerglied n
- włoski: (1.1) condilo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.