klientela (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌklʲijɛ̃nˈtɛla], AS: [klʹii ̯ẽntela], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.epenteza i ̯ akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ogół klientów jakiejś instytucji, jakiegoś sklepu, punktu usługowego itp.
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Klientela tego lokalu także była zupełnie inna, aniżeli w cukierniach śródmieścia.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) klienci, bywalcy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) klient
wyrazy pokrewne:
rzecz. klient m, klientka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Artur Oppman, Cukierenka

klientela (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) klientela
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klient, klientka
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

klientela (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) klientela
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klient m, klientka ż
przym. klientský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.