kejter (język polski)
kejter (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) reg. (Poznań) pies, kundel[1]
- (1.2) reg. (Poznań) niegodziwiec[1]
- (1.3) reg. (Poznań) małe dziecko[1]
- (1.4) reg. (Poznań) erotoman[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kejter kejtry dopełniacz kejtra kejtrów celownik kejtrowi kejtrom biernik kejtra kejtry narzędnik kejtrem kejtrami miejscownik kejtrze kejtrach wołacz kejtrze kejtry - przykłady:
- (1.1) Wetryniarz powiatowy kazoł uśpić wszystkie kejtry i kociambry.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- rozpuszczony jak francuski kejter • schodzićna kejtry
- etymologia:
- niem. Köter[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pies
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: niegodziwiec
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: erotoman
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.