katastrofalny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkatastrɔˈfalnɨ], AS: [katastrofalny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mający cechy katastrofy, tragiczny
- (1.2) przen. rozpaczliwy, beznadziejny
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik katastrofalny katastrofalna katastrofalne katastrofalni katastrofalne dopełniacz katastrofalnego katastrofalnej katastrofalnego katastrofalnych celownik katastrofalnemu katastrofalnej katastrofalnemu katastrofalnym biernik katastrofalnego katastrofalny katastrofalną katastrofalne katastrofalnych katastrofalne narzędnik katastrofalnym katastrofalną katastrofalnym katastrofalnymi miejscownik katastrofalnym katastrofalnej katastrofalnym katastrofalnych wołacz katastrofalny katastrofalna katastrofalne katastrofalni katastrofalne - przykłady:
- (1.1) Przez Polskę przeszła katastrofalna w skutkach burza.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) katastrofalna sytuacja • katastrofalne skutki • katastrofalna burza / powódź / susza
- (1.2) katastrofalna sytuacja finansowa • katastrofalny stan zdrowia
- synonimy:
- (1.1) fatalny, nieszczęśliwy, tragiczny, niebezpieczny
- (1.2) beznadziejny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. katastrofa ż, katastrofalność ż, katastrofizm m, katastrofista m, katastroficzność ż, katastrofistka ż
- przym. katastroficzny
- przysł. katastrofalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: katastroficzny
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) catastrophic, disastrous
- bułgarski: (1.1) катастрофален
- duński: (1.1) katastrofal; (1.2) katastrofal
- hiszpański: (1.1) catastrófico, desastroso; (1.2) catastrófico, desastroso
- słowacki: (1.1) katastrofálny
- ukraiński: (1.1) катастрофічний
- węgierski: (1.1) katasztrofális; (1.2) katasztrofális
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.