kataryniarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkataˈrɨ̃ɲaʃ], AS: [katarỹńaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) uliczny grajek grający na katarynce
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kataryniarz kataryniarze dopełniacz kataryniarza kataryniarzy celownik kataryniarzowi kataryniarzom biernik kataryniarza kataryniarzy narzędnik kataryniarzem kataryniarzami miejscownik kataryniarzu kataryniarzach wołacz kataryniarzu kataryniarze depr. M. i W. lm: (te) kataryniarze - przykłady:
- (1.1) Nie puszczano bab, śpiewających pieśni pobożne, ani dziada, który grał na klarnecie, ani kataryniarzy. (B. Prus: Katarynka)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. lajerman
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) muzykant
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. katarynka ż, kataryniarka ż
- przym. katarynkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) organ-grinder
- hiszpański: (1.1) organillero m
- jidysz: (1.1) קאַטערינשטשיק (katerinszczik)
- nowogrecki: (1.1) λατερνατζής m
- rosyjski: (1.1) шарманщик m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.