kątek (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od kąt

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kątek	kątki
dopełniacz	kątka	kątków
celownik	kątkowi	kątkom
biernik	kątek	kątki
narzędnik	kątkiem	kątkami
miejscownik	kątku	kątkach
wołacz	kątku	kątki

przykłady:

(1.1) Usiądę sobie tam w kątku i poczekam na moją kolej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kącik, kąteczek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kąt m, kąteczek m, kącik m, kątówka ż, kątownik m, kątowanie n, pokątność ż, zakątek m, Kątek m, Kąty nmos

czas. kątować ndk.

przym. kątowy, pokątny, kątecki

przysł. kątowo, pokątnie

związki frazeologiczne:

dopychać ostatnie kątki • w każdym kątku po dzieciątku • deszcz w Wielki Piątek napycha każdy kątek • co uliczka to kapliczka, co kątek to świątek, co chata to złodziej

etymologia:

(1.1) pol. kąt + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kąt

źródła: