judzić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈjüʥ̑iʨ̑], AS: [i ̯üʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art. ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) namawiać kogoś do czegoś złego, kusić, podburzać, podbechtywać^[1][2]

(1.2) daw. nudzić kogoś, naprzykrzać się, dokuczać^[2][3]

odmiana:

(1.1-2) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		judzić
czas teraźniejszy		judzę	judzisz	judzi	judzimy	judzicie	judzą
czas przeszły	m	judziłem	judziłeś	judził	judziliśmy	judziliście	judzili
	ż	judziłam	judziłaś	judziła	judziłyśmy	judziłyście	judziły
	n	judziłom	judziłoś	judziło
tryb rozkazujący		niech judzę	judź	niech judzi	judźmy	judźcie	niech judzą
pozostałe formy czas przyszły m będę judził, będę judzić będziesz judził, będziesz judzić będzie judził, będzie judzić będziemy judzili, będziemy judzić będziecie judzili, będziecie judzić będą judzili, będą judzić ż będę judziła, będę judzić będziesz judziła, będziesz judzić będzie judziła, będzie judzić będziemy judziły, będziemy judzić będziecie judziły, będziecie judzić będą judziły, będą judzić n będę judziło, będę judzić będziesz judziło, będziesz judzić będzie judziło, będzie judzić czas zaprzeszły m judziłem był judziłeś był judził był judziliśmy byli judziliście byli judzili byli ż judziłam była judziłaś była judziła była judziłyśmy były judziłyście były judziły były n judziłom było judziłoś było judziło było forma bezosobowa czasu przeszłego judzono tryb przypuszczający m judziłbym, byłbym judził judziłbyś, byłbyś judził judziłby, byłby judził judzilibyśmy, bylibyśmy judzili judzilibyście, bylibyście judzili judziliby, byliby judzili ż judziłabym, byłabym judziła judziłabyś, byłabyś judziła judziłaby, byłaby judziła judziłybyśmy, byłybyśmy judziły judziłybyście, byłybyście judziły judziłyby, byłyby judziły n judziłobym, byłobym judziło judziłobyś, byłobyś judziło judziłoby, byłoby judziło imiesłów przymiotnikowy czynny m judzący, niejudzący ż judząca, niejudząca judzące, niejudzące n judzące, niejudzące imiesłów przymiotnikowy bierny m judzony, niejudzony judzeni, niejudzeni ż judzona, niejudzona judzone, niejudzone n judzone, niejudzone imiesłów przysłówkowy współczesny judząc, nie judząc rzeczownik odczasownikowy judzenie, niejudzenie

przykłady:

(1.1) Przestań mnie judzić, nie będę dla ciebie wynosił cegieł z budowy.

(1.2) Nie judź się, ale dawaj, kiedy masz dać.^[4]

składnia:

(1.1) judzić + D. • judzić do + D.

(1.2) judzić + D.

kolokacje:

(1.1) judzić z premedytacją

synonimy:

(1.1) podburzać, podbechtywać, bechtać, podżegać, podszczuwać, daw. instygować

(1.2) naprzykrzać się, dokuczać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. judziciel m, judzenie n

czas. podjudzać, podjudzić, łudzić

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *juditi, por. litew. jauda → pokusa, litew. judus → kłótliwy, sanskr. युध् (yudh) → walka, gr. ὑσμίνη (hysmínē) → walka, łac. iubeo → rozkazywać^[5]

uwagi:

„judzić” jest słowem słowiańskim i nie jest spokrewnione etymologicznie ze słowami o pochodzeniu hebrajskim „Judasz”, „Juda”, „Judea”; imię pochodzi od hebr. Jehūdāh i łac. Judas^[6][3]

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) подстрекать

źródła: