łudzić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈwuʥ̑iʨ̑], AS: [u̯uʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) książk. zwodzić kogoś, dając mu fałszywe nadzieje

czasownik zwrotny niedokonany łudzić się

(2.1) książk. łudzić (1.1) samego siebie, żyć fałszywą nadzieją
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Łudził pracowników obietnicami większych zarobków, żeby zostawali po godzinach.
(2.1) Przestań się wreszcie łudzić, że on się kiedykolwiek zmieni.
składnia:
(1.1) łudzić + N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mamić, zwodzić
(2.1) żyć nadzieją, oszukiwać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łudzenie n, złudzenie n
czas. judzić
przym. złudny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.