jajcarnia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [jäjˈʦ̑arʲɲa], AS: [i ̯äi ̯carʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. żarty, wygłupy[1]
- (1.2) żart. krajalnica do jajek
- (1.3) pot. żart. jajecznica[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jajcarnia jajcarnie dopełniacz jajcarni jajcarni celownik jajcarni jajcarniom biernik jajcarnię jajcarnie narzędnik jajcarnią jajcarniami miejscownik jajcarni jajcarniach wołacz jajcarnio jajcarnie - przykłady:
- (1.2) (…) w szufladzie, w której mama zawsze trzymała tak zwane artykuły metalowe, a wśród nich ich ulubioną zabawkę z dzieciństwa, jajcarnię, usprawniającą proces krojenia jajek.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.3) jajecznica, jajówa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jajczarka ż, jajecznik mrz, jajo n, jajko n, jajco n, jaja nmos, jajarz m, jajcarz m, jajco n, jajówa ż
- przym. jajowaty, jajowy, jajeczny, jajcarski
- przysł. jajowato
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) pol. jajco + -arnia
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „jajcarnia” w: Teresa Smółkowa, Nowe słownictwo polskie: materiały z prasy lat 1985-1992, cz. 1: A–O, IJP PAN, Kraków 1998, ISBN 8387795208, s. 213.
- ↑
Hasło „jajcarnia” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑ Anna Ficner-Ogonowska Zgoda na szczęście, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2013, ISBN 9788324020348
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.