krajalnica (język polski)
krajalnica (1.1)
.JPG.webp)
krajalnica (1.1) elektryczna
- wymowa:
- IPA: [ˌkrajalʲˈɲiʦ̑a], AS: [krai ̯alʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) urządzenie służące do krojenia, np. chleba, wędlin, sera; zob. też krajalnica w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krajalnica krajalnice dopełniacz krajalnicy krajalnic celownik krajalnicy krajalnicom biernik krajalnicę krajalnice narzędnik krajalnicą krajalnicami miejscownik krajalnicy krajalnicach wołacz krajalnico krajalnice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wykrawacz mos/mrz, krojenie n, krajacz, krajarka, krajanie
- czas. krajać, kroić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.