iskrzyć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wyrzucać z siebie iskry

(1.2) świecić lub odbijać światło w sposób przypominający naprzemienne gaśnięcie i zapalanie się

(1.3) o silnym uczuciu: być odczuwanym między ludźmi związanymi ze sobą jakąś sytuacją

(1.4) książk. wyróżniać się w bardzo pozytywny sposób na tle podobnych rzeczy

czasownik zwrotny niedokonany iskrzyć się (dk. brak)

(2.1) wytwarzać iskry prądu elektrycznego

(2.2) odbijając światło sprawiać wrażenie naprzemiennego gaśnięcia i zapalania się

(2.3) być pełnym czegoś, co wyróżnia dany tekst lub wypowiedź na tle innych

odmiana:

(1.1-4) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		iskrzyć
czas teraźniejszy		iskrzę	iskrzysz	iskrzy	iskrzymy	iskrzycie	iskrzą
czas przeszły	m	iskrzyłem	iskrzyłeś	iskrzył	iskrzyliśmy	iskrzyliście	iskrzyli
	ż	iskrzyłam	iskrzyłaś	iskrzyła	iskrzyłyśmy	iskrzyłyście	iskrzyły
	n	iskrzyłom	iskrzyłoś	iskrzyło
tryb rozkazujący		niech iskrzę	iskrz / iskrzyj	niech iskrzy	iskrzyjmy	iskrzyjcie	niech iskrzą
pozostałe formy czas przyszły m będę iskrzył, będę iskrzyć będziesz iskrzył, będziesz iskrzyć będzie iskrzył, będzie iskrzyć będziemy iskrzyli, będziemy iskrzyć będziecie iskrzyli, będziecie iskrzyć będą iskrzyli, będą iskrzyć ż będę iskrzyła, będę iskrzyć będziesz iskrzyła, będziesz iskrzyć będzie iskrzyła, będzie iskrzyć będziemy iskrzyły, będziemy iskrzyć będziecie iskrzyły, będziecie iskrzyć będą iskrzyły, będą iskrzyć n będę iskrzyło, będę iskrzyć będziesz iskrzyło, będziesz iskrzyć będzie iskrzyło, będzie iskrzyć czas zaprzeszły m iskrzyłem był iskrzyłeś był iskrzył był iskrzyliśmy byli iskrzyliście byli iskrzyli byli ż iskrzyłam była iskrzyłaś była iskrzyła była iskrzyłyśmy były iskrzyłyście były iskrzyły były n iskrzyłom było iskrzyłoś było iskrzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego iskrzono tryb przypuszczający m iskrzyłbym, byłbym iskrzył iskrzyłbyś, byłbyś iskrzył iskrzyłby, byłby iskrzył iskrzylibyśmy, bylibyśmy iskrzyli iskrzylibyście, bylibyście iskrzyli iskrzyliby, byliby iskrzyli ż iskrzyłabym, byłabym iskrzyła iskrzyłabyś, byłabyś iskrzyła iskrzyłaby, byłaby iskrzyła iskrzyłybyśmy, byłybyśmy iskrzyły iskrzyłybyście, byłybyście iskrzyły iskrzyłyby, byłyby iskrzyły n iskrzyłobym, byłobym iskrzyło iskrzyłobyś, byłobyś iskrzyło iskrzyłoby, byłoby iskrzyło imiesłów przymiotnikowy czynny m iskrzący, nieiskrzący ż iskrząca, nieiskrząca iskrzące, nieiskrzące n iskrzące, nieiskrzące imiesłów przysłówkowy współczesny iskrząc, nie iskrząc rzeczownik odczasownikowy iskrzenie, nieiskrzenie

(2.1-3) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		iskrzyć się
czas teraźniejszy		iskrzę się	iskrzysz się	iskrzy się	iskrzymy się	iskrzycie się	iskrzą się
czas przeszły	m	iskrzyłem się	iskrzyłeś się	iskrzył się	iskrzyliśmy się	iskrzyliście się	iskrzyli się
	ż	iskrzyłam się	iskrzyłaś się	iskrzyła się	iskrzyłyśmy się	iskrzyłyście się	iskrzyły się
	n	iskrzyłom się	iskrzyłoś się	iskrzyło się
tryb rozkazujący		niech się iskrzę	iskrz się / iskrzyj się	niech się iskrzy	iskrzyjmy się się	iskrzyjcie się się	niech się iskrzą
pozostałe formy czas przyszły m będę się iskrzył, będę się iskrzyć będziesz się iskrzył, będziesz się iskrzyć będzie się iskrzył, będzie się iskrzyć będziemy się iskrzyli, będziemy się iskrzyć będziecie się iskrzyli, będziecie się iskrzyć będą się iskrzyli, będą się iskrzyć ż będę się iskrzyła, będę się iskrzyć będziesz się iskrzyła, będziesz się iskrzyć będzie się iskrzyła, będzie się iskrzyć będziemy się iskrzyły, będziemy się iskrzyć będziecie się iskrzyły, będziecie się iskrzyć będą się iskrzyły, będą się iskrzyć n będę się iskrzyło, będę się iskrzyć będziesz się iskrzyło, będziesz się iskrzyć będzie się iskrzyło, będzie się iskrzyć czas zaprzeszły m iskrzyłem się był iskrzyłeś się był iskrzył się był iskrzyliśmy się byli iskrzyliście się byli iskrzyli się byli ż iskrzyłam się była iskrzyłaś się była iskrzyła się była iskrzyłyśmy się były iskrzyłyście się były iskrzyły się były n iskrzyłom się było iskrzyłoś się było iskrzyło się było forma bezosobowa czasu przeszłego iskrzono się tryb przypuszczający m iskrzyłbym się, byłbym się iskrzył iskrzyłbyś się, byłbyś się iskrzył iskrzyłby się, byłby się iskrzył iskrzylibyśmy się, bylibyśmy się iskrzyli iskrzylibyście się, bylibyście się iskrzyli iskrzyliby się, byliby się iskrzyli ż iskrzyłabym się, byłabym się iskrzyła iskrzyłabyś się, byłabyś się iskrzyła iskrzyłaby się, byłaby się iskrzyła iskrzyłybyśmy się, byłybyśmy się iskrzyły iskrzyłybyście się, byłybyście się iskrzyły iskrzyłyby się, byłyby się iskrzyły n iskrzyłobym się, byłobym się iskrzyło iskrzyłobyś się, byłobyś się iskrzyło iskrzyłoby się, byłoby się iskrzyło imiesłów przymiotnikowy czynny m iskrzący się, nieiskrzący się ż iskrząca się, nieiskrząca się iskrzące się, nieiskrzące się n iskrzące się, nieiskrzące się imiesłów przysłówkowy współczesny iskrząc się, nie iskrząc się rzeczownik odczasownikowy iskrzenie się, nieiskrzenie się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. iskra ż, iskierka ż, iskiereczka ż, iskrownik m iskrzenie n

czas. zaiskrzyć dk.

przym. iskrowy, iskrownikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *jьskriti^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spark; (1.2) sparkle, scintillate, coruscate; (2.1) spark; (2.2) sparkle, scintillate, coruscate
• rosyjski: (1.1) искри́ть; (2.1) искри́ть

źródła: