infant (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈĩnfãnt], AS: [ĩnfãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. tytuł przysługujący dzieciom rodziny królewskiej w Hiszpanii i Portugalii; zob. też infant w Wikipedii
(1.2) żart. syn pierworodny[1][2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. infantylizm mrz, infantylność ż, infantylizowanie n, zinfantylizowanie n
forma żeńska infantka ż, infanta ż
czas. infantylizować ndk., zinfantylizować dk.
przym. infantylny
przysł. infantylnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. infante[2] < łac. īnfāns, īnfantis[1][2]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) infante
  • bułgarski: (1.1) инфант m
  • esperanto: (1.1) infanto
  • niemiecki: (1.1) Infant m
  • rosyjski: (1.1) инфант m
  • słowacki: (1.1) infant m
  • ukraiński: (1.1) інфант m
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „infant” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 3 Hasło „infant” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 14, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 233.

infant (język angielski)

infant (1.1)
wymowa:
IPA: [`ɪnfənt]
wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) niemowlę (do roku życia)

przymiotnik

(2.1) praw. niepełnoletni
(2.2) przen. początkujący
odmiana:
(1.1) lp infant; lm infants
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. infancy, infantilism
przym. infantile
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

infant (język kataloński)

un infant (1.1)
wymowa:
IPA: [iɱˈfan]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dziecko
odmiana:
(1.1) lp infant; lm infants
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nen m, nena ż
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. infància ż, infanta ż, infanteria ż, infantament m, infantesa ż, infantilisme m, infanticidi m
czas. infantar
przym. infanticida, infantil
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

infant (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) infant
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska infantka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.