incola (język łaciński)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski i żeński[1]
- (1.1) mieszkaniec, mieszkanka
- odmiana:
- (1.1) incola, incolae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik incola incolae dopełniacz incolae incolārum celownik incolae incolīs biernik incolam incolās ablatyw incolā incolīs wołacz incola incolae - przykłady:
- (1.1) Poloni Poloniae incolae sunt. → Polacy są mieszkańcami Polski.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. incolo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik łacińsko-polski w opracowaniu Kazimierza Kumanieckiego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-7195-152-3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.