implikacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌĩmplʲiˈkaʦ̑ʲja], AS: [ĩmplʹikacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) następstwo, konsekwencja
- (1.2) log. stosunek wynikania zachodzący między dwoma zdaniami
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik implikacja implikacje dopełniacz implikacji implikacji / przest. implikacyj[1] celownik implikacji implikacjom biernik implikację implikacje narzędnik implikacją implikacjami miejscownik implikacji implikacjach wołacz implikacjo implikacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) implikacje społeczno-polityczne
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. implikować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ramification, implication
- białoruski: (1.1) наступства n; (1.2) імплікацыя ż
- interlingua: (1) implication
- rosyjski: (1.1) следствие n, последствие n
- szwedzki: (1.1) implikation w
- źródła:
- ↑
Hasło „implikacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.