hejnał (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈxɛjnaw], AS: [χei ̯nau̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muz. melodia grana o określonej porze, przeważnie na instrumencie dętym; zwykle odgrywany z wieży; zob. też hejnał w Wikipedii
- (1.2) muz. sygnał grany na trąbce, który wzywa do czegoś
- (1.3) łow. ornit. charakterystyczny głos, który żurawie wydają o świcie i wieczorem
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hejnał hejnały dopełniacz hejnału hejnałów celownik hejnałowi hejnałom biernik hejnał hejnały narzędnik hejnałem hejnałami miejscownik hejnale hejnałach wołacz hejnale hejnały - przykłady:
- (1.1) W każde południe polskie radio transmituje hejnał z Krakowa.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) melodia
- (1.2) sygnał
- (1.3) głos
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hejnalista m, hejnalistka ż, hejnalica ż, hejnałówka ż, hejnalistyka ż
- przym. hejnałowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- węg. hajnal → świt[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.