heca (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. przest. zabawna sytuacja najczęściej wywołująca zaskoczenie
(1.2) pot. przest. zdarzenie lub ciąg zdarzeń wywołujący zamieszanie i mający negatywne skutki
odmiana:
(1.1-2) zwykle lp,
przykłady:
(1.1) Z tym wyścigiem to istna heca była!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) beka, jaja, figiel
(1.2) awantura, cyrk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

heca (język azerski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sylaba
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.