guziec (język polski)
guziec (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈɡuʑɛʦ̑], AS: [guźec], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. Phacochoerus F. Cuvier[1], przypominający świnię masywny ssak afrykański o długich kłach; zob. też guziec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik guziec guźce dopełniacz guźca guźców celownik guźcowi guźcom biernik guźca guźce narzędnik guźcem guźcami miejscownik guźcu guźcach wołacz guźcu guźce - przykłady:
- (1.1) Cechą charakterystyczną guźca są dwie pary kłów wystających z otworu gębowego i zakrzywionych ku górze[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) guziec pustynny • guziec zwyczajny • polować na guźce
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zwierzę
- hiponimy:
- (1.1) fakoszer
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *guzъ, pol. -ec[3]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) warthog
- białoruski: (1.1) бародавачнік m
- duński: (1.1) vortesvin n
- esperanto: (1.1) verukapro
- ido: (1.1) fakochero
- niemiecki: (1.1) Warzenschwein n
- norweski (bokmål): (1.1) vortesvin n
- norweski (nynorsk): (1.1) vortesvin n
- nowogrecki: (1.1) αγριόχοιρος της Αφρικής m
- rosyjski: (1.1) борода́вочник m
- suahili: (1.1) ngiri
- szwedzki: (1.1) vårtsvin n
- włoski: (1.1) facochero m, facocero m
- źródła:
- ↑
Hasło „Phacochoerus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ z Wikipedii
- ↑ Porada „Pochodzenie nazwy guziec” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.