grotmaszt (język polski)
grotmaszt (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) żegl. główny maszt statku żaglowego; zob. też grotmaszt w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grotmaszt grotmaszty dopełniacz grotmasztu grotmasztów celownik grotmasztowi grotmasztom biernik grotmaszt grotmaszty narzędnik grotmasztem grotmasztami miejscownik grotmaszcie grotmasztach wołacz grotmaszcie grotmaszty - przykłady:
- (1.1) Czubek grotmasztu Eniela ledwie sięgał pokładu rufówki, a żeglarz wysoko na salingu wydawał się malutki jak mewa.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rzad. grot
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) maszt
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mainmast
- esperanto: (1.1) grandmasto, ĉefmasto
- niemiecki: (1.1) Großmast m
- źródła:
- ↑ Robert V.S. Redick, Esencja, 10/2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.