gówniany (język polski)

wymowa:
IPA: [ɡuvʲˈɲãnɨ], AS: [guvʹńãny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wulg. przen. kiepski, marny, tandetny, kiczowaty, bezwartościowy
(1.2) wulg. dosł. dotyczący gówna, charakterystyczny dla gówna
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) A jedyna dobra rzecz, jaką można powiedzieć o pogodzie, to to, że powstrzymuje ona nasze lotnictwo od posłania nas bombami do wszystkich diabłów, bo jest zbyt gówniana, żeby latać[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wulg. dupny, dupiasty, do dupy, chujowy, pizdowaty, zjebany; eufem. ciulowy; pot. dziadowski, ruski
(1.2) neutralnie kałowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Gówniak mrz, gówno n, gówniarz m, gówniara ż, gówniarstwo n, gówniarzeria ż, gównianość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Esensja, Esensja, 08/09/2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.