frajda (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈfrajda], AS: [frai ̯da]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. radość, uciecha z czegoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik frajda frajdy dopełniacz frajdy frajd celownik frajdzie frajdom biernik frajdę frajdy narzędnik frajdą frajdami miejscownik frajdzie frajdach wołacz frajdo frajdy - przykłady:
- (1.1) Ciągle mam taką samą frajdę, gdy oglądam ten film.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mieć / miewać / sprawiać / sprawić frajdę
- synonimy:
- (1.1) radość, rozkosz, ubaw, uciecha, zabawa
- antonimy:
- (1.1) udręka, męczarnia, nieprzyjemność, nuda
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Freude[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) delight
- czeski: (1.1) legrace ż
- fiński: (1.1) hupi
- hebrajski: (1.1) כיף
- hindi: (1.1) मज़ा mazā m
- hiszpański: (1.1) placer m, alegría ż, regocijo m
- malgaski: (1.1) fahafinaretana
- niderlandzki: (1.1) pret ż
- niemiecki: (1.1) Freude ż, Spaß m, Vergnügen n
- rosyjski: (1.1) радость ż, веселье n
- sanskryt: (1.1) आराम m
- węgierski: (1.1) móka
- źródła:
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 208.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.