fizyczność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [fʲiˈzɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [fʹizyčność], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest związane z wyglądem zewnętrznym człowieka
- (1.2) cecha tego, co jest związane z organizmem człowieka
- (1.3) cecha tego, co jest związane z seksualnością i popędem płciowym
- (1.4) to, co jest dostępne zmysłom ludzkim
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza mianownik fizyczność dopełniacz fizyczności celownik fizyczności biernik fizyczność narzędnik fizycznością miejscownik fizyczności wołacz fizyczności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) powierzchowność, aparycja, fizjonomia
- (1.3) zmysłowość, seksualność, płciowość
- (1.4) fizykalność, namacalność, obserwowalność
- antonimy:
- (1.4) metafizyczność, duchowość
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fizyka ż, fizyk m, fizol mzw
- przym. fizyczny, fizykalny
- przysł. fizycznie, fizykalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) physicality
- francuski: (1.1) physique
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.