fatalizm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [faˈtalʲism̥], AS: [fatalʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wiara w przeznaczenie
- (1.2) nieuchronność procesów i wydarzeń, zazwyczaj negatywnych
- odmiana:
- (1.1-2) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fatalizm fatalizmy dopełniacz fatalizmu fatalizmów celownik fatalizmowi fatalizmom biernik fatalizm fatalizmy narzędnik fatalizmem fatalizmami miejscownik fatalizmie[2] fatalizmach wołacz fatalizmie[2] fatalizmy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fatalista mos
- przysł. fatalnie
- przym. fatalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. fatalis → przeznaczony, zgubny, nieszczęsny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
fatalizm (język turecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.