fak (język polski)
.jpg.webp)
fak (1.1)
- wymowa:
- IPA: [fak], AS: [fak]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) pot. grub. obraźliwy gest wyciągniętego środkowego palca; zob. też środkowy palec (gest) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fak faki dopełniacz faka faków celownik fakowi fakom biernik faka faki narzędnik fakiem fakami miejscownik faku fakach wołacz faku faki - przykłady:
- (1.1) Obok przemknęła nowa sportowa beemka, której kierowca pokazał mu faka[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pokazać faka
- synonimy:
- (1.1) środkowy palec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. fuck, jako skrócenie frazy ang. fuck you → pierdol się
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Violetta Sajkiewicz, Robert Ostaszewski, Sierpniowe kumaki.
fak (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) przegroda
- (1.2) specjalność
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. fako, fakaro, fakisto, fakulo, fakvorto, faklingvo, trabfakaĵo
- przym. faka, trabfaka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.