etos (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɛtɔs], AS: [etos]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zespół norm, wartości, kryteria charakteryzujące określone środowisko, grupę ludzi; zob. też etos w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) W okresie powojennym, wielu powstańców starało się dotrzeć do młodzieży, aby przekazać jej etos Powstania, by zrozumiała o co walczyliśmy (…)[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) etos nauczyciela / lekarza / policjanta
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἦθος (ī̂’thos)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Tragizm i sens Powstania Warszawskiego, ISBN 9788389899644, 8389899647, Wydawn. Akademickie "Dialog" 2006
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.