ekstrawertyczność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co ekstrawertyczne; cecha tych, którzy są ekstrawertyczni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ekstrawertyczność ekstrawertyczności dopełniacz ekstrawertyczności ekstrawertyczności celownik ekstrawertyczności ekstrawertycznościom biernik ekstrawertyczność ekstrawertyczności narzędnik ekstrawertycznością ekstrawertycznościami miejscownik ekstrawertyczności ekstrawertycznościach wołacz ekstrawertyczności ekstrawertyczności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) ekstrawertyczność + D.
- kolokacje:
- (1.1) ekstrawertyczność charakteru / usposobienia
- synonimy:
- (1.1) wylewność, otwartość
- antonimy:
- (1.1) introwertyczność, skrytość, zamkniętość, borsukowatość
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ekstrawertyzm n, ekstrawertyk m, ekstrawertyczka ż
- przym. ekstrawertyczny
- przym. ekstrawertycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. ekstrawertyczny + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „ekstrawertyczność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.