introwertyczność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co introwertyczne; cecha tych, którzy są introwertyczni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik introwertyczność introwertyczności dopełniacz introwertyczności introwertyczności celownik introwertyczności introwertycznościom biernik introwertyczność introwertyczności narzędnik introwertycznością introwertycznościami miejscownik introwertyczności introwertycznościach wołacz introwertyczności introwertyczności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) introwertyczność + D.
- kolokacje:
- (1.1) introwertyczność charakteru / usposobienia
- synonimy:
- (1.1) skrytość, zamkniętość; pot. borsukowatość
- antonimy:
- (1.1) ekstrawertyczność, wylewność
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. introwertyzm m, introwertyk m, introwertyczka ż
- przym. introwertyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. introwertyczny + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „introwertyczność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.