dziecko szczęścia (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈʥ̑ɛʦ̑kɔ ˈʃʧ̑ɛ̃w̃ɕʨ̑a], AS: [ʒ́ecko ščũ̯śća], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) osoba, która ma stałe powodzenie w życiu
odmiana:
(1.1) związek rządu,
przykłady:
(1.1) Jurek jest dzieckiem szczęścia, udają mu się takie przedsięwzięcia, o jakich my możemy tylko pomarzyć.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) w czepku urodzony, szczęściarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
  • niemiecki: (1.1) Glückskind n
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.