dzięciołowate (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) syst. ornit. Picidae[1], rodzina ptaków z rzędu dzięciołowych; zob. też dzięciołowate w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik dzięciołowate dopełniacz dzięciołowatych celownik dzięciołowatym biernik dzięciołowate narzędnik dzięciołowatymi miejscownik dzięciołowatych wołacz dzięciołowate - przykłady:
- (1.1) Dzięciołowate gnieżdżą się w dziuplach.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dzięcioł m, dzięciołek m, dzięcioły nmos, dzięciołowe nmos
- przym. dzięcioli
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dzięcioł + -owaty
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) ďatľovité
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.