dzięciołowe (język polski)

przedstawiciel dzięciołowych (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. ornit. Piciformes^[1], rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych; zob. też dzięciołowe w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	dzięciołowe
dopełniacz	dzięciołowych
celownik	dzięciołowym
biernik	dzięciołowe
narzędnik	dzięciołowymi
miejscownik	dzięciołowych
wołacz	dzięciołowe

przykłady:

(1.1) Ptaki z rzędu dzięciołowych są samotnikami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dzięciołowe występują / gniazdują • wymarłe dzięciołowe

synonimy:

(1.1) łaźce

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) dzięciołowce, złotopiórowce

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzięcioł mzw, dzięciolniki lm nmos, dzięciołowate lm nmos, dzięciołowce lm nmos, dzięcioły lm nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dzięcioł + -owe

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: