dysydentka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. kobieta występująca przeciwko władzy i z tego powodu represjonowana
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mieszkanie dysydentki zostało splądrowane przez nieznanych sprawców.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) opozycjonistka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dysydenckość ż, dysydenctwo n
forma męska dysydent mos
przym. dysydencki
przysł. dysydencko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dysydent + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dysydent
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.