dyspensa (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɨsˈpɛ̃w̃sa], AS: [dyspẽũ̯sa], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kośc. zwolnienie od przepisów prawa kościelnego; zob. też dyspensa w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dyspensa dyspensy dopełniacz dyspensy dyspens celownik dyspensie dyspensom biernik dyspensę dyspensy narzędnik dyspensą dyspensami miejscownik dyspensie dyspensach wołacz dyspenso dyspensy - przykłady:
- (1.1) Papież nieoczekiwanie nie udzielił dyspens zbuntowanym siostrom zakonnym.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) udzielić dyspensy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. dyspensować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dispensation
- arabski: (1.1) إِعفاء من التزام
- czeski: (1.1) dispens
- duński: (1.1) uddeling
- francuski: (1.1) dispensation
- hiszpański: (1.1) dispensa
- niemiecki: (1.1) Dispens m
- perski: (1.1) پخش
- szwedzki: (1.1) dispens w
- wilamowski: (1.1) dyspens ż
- włoski: (1.1) dispensa
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.