dysertacyjny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɨsɛrtaˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [dysertacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nauk. związany z dysertacją
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dysertacyjny dysertacyjna dysertacyjne dysertacyjni dysertacyjne dopełniacz dysertacyjnego dysertacyjnej dysertacyjnego dysertacyjnych celownik dysertacyjnemu dysertacyjnej dysertacyjnemu dysertacyjnym biernik dysertacyjnego dysertacyjny dysertacyjną dysertacyjne dysertacyjnych dysertacyjne narzędnik dysertacyjnym dysertacyjną dysertacyjnym dysertacyjnymi miejscownik dysertacyjnym dysertacyjnej dysertacyjnym dysertacyjnych wołacz dysertacyjny dysertacyjna dysertacyjne dysertacyjni dysertacyjne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Trzecią formą jest program badań własnych finansowany dość skromnie ze środków Uczelni. Dotyczy on głównie prac dysertacyjnych, ale również innych – uwzględniając w miarę możliwości zainteresowania szerokiego grona pracowników[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rozprawa / praca dysertacyjna • uwagi dysertacyjne
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dysertacja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) дысертацыйны
- rosyjski: (1.1) диссертационный
- ukraiński: (1.1) дисертаційний
- źródła:
- ↑ Kazimierz Toporowicz, Przeszłość polskiej kultury fizycznej, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.