dysertacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɨsɛrˈtaʦ̑ʲja], AS: [dysertacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nauk. rozprawa naukowa, zwykle pisana w celu otrzymania stopnia naukowego
- (1.2) daw. poważna dysputa o charakterze naukowym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dysertacja dysertacje dopełniacz dysertacji dysertacji / przest. dysertacyj[1] celownik dysertacji dysertacjom biernik dysertację dysertacje narzędnik dysertacją dysertacjami miejscownik dysertacji dysertacjach wołacz dysertacjo dysertacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dysertacja habilitacyjna / doktorska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dysertacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. disertatio[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dissertation
- arabski: (1.1) أطروحة
- białoruski: (1.1) дысертацыя ż
- esperanto: (1.1) disertaĵo, tezo
- hiszpański: (1.1) disertación ż
- interlingua: (1.1) dissertation
- niemiecki: (1.1) Dissertation ż
- nowogrecki: (1.1) πραγματεία ż
- rosyjski: (1.1) диссертация ż; (1.2) диссертация ż
- ukraiński: (1.1) дисертація ż
- źródła:
- ↑
Hasło „dysertacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 68.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.