dy (język afrykanerski)
dy (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) anat. udo
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dy (język albański)
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
dy (język szwedzki)
dy (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) szlam, muł, błoto
- odmiana:
- (1.1) en dy, dyn; blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sjunka ned i dyn → ugrzęznąć w błocie
- synonimy:
- (1.1) gyttja, slam
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dyig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: di → mleko matki
- źródła:
dy (język wilamowski)
rodzajnik określony
- (1.1) rodzaj żeński
- (1.2) lm
- odmiana:
- (1.1) lp dy, der, der, dy
- (1.2) lm dy, der, dan, dy
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) dy +rzeczownik f
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.