durszlak (język polski)
durszlak (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈdurʃlak], AS: [duršlak]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gastr. kulin. dziurkowana miska do odcedzania
- (1.2) środ. sport. strzelectwo tarcza z licznymi przestrzelinami[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik durszlak durszlaki dopełniacz durszlaka durszlaków celownik durszlakowi durszlakom biernik durszlak durszlaki narzędnik durszlakiem durszlakami miejscownik durszlaku durszlakach wołacz durszlaku durszlaki - przykłady:
- (1.1) Wyjmij je łyżką cedzakową na durszlak, dobrze odsącz[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) emaliowany / metalowy / plastikowy durszlak • durszlak z rączką / z uchwytami
- synonimy:
- (1.1) cedzak
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. durszlaczek m
- przym. durszlakowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Durchschlag[3]
- (1.2) < (1.1) podobieństwo cech
- uwagi:
- gwarowo przekręcane jako „druszlak”
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) colander
- białoruski: (1.1) друшляк m
- chorwacki: (1.1) đevđir m
- czeski: (1.1) cedník m
- duński: (1.1) dørslag n
- hiszpański: (1.1) escurridor m
- interlingua: (1.1) colatorio, colo
- niemiecki: (1.1) Durchschlag m
- nowogrecki: (1.1) σουρωτήρι n
- rosyjski: (1.1) дуршлаг m
- szwedzki: (1.1) durkslag n
- ukraiński: (1.1) друшляк m
- włoski: (1.1) colapasta ż
- źródła:
- ↑ Monika Sobolewska, Słownictwo z zakresu strzelectwa sportowego w polszczyźnie współczesnej – wybrane zagadnienia, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 336.
- ↑ Pierogi z owocami.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 53.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.