druciarz (język polski)

druciarz (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący przedmioty z drutu[1]
(1.2) daw. wędrowny rzemieślnik łatający garnki drutem[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kiedyś zakład zatrudniał dwudziestu druciarzy z ponad piętnastoletnim stażem zawodowym.
(1.2) Babka kazała druciarzowi połatać ten stary gar, w którym jej najlepiej kluski wychodziły.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzemieślnik
(1.2) rzemieślnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. druciarstwo n, drut mrz, drutowiec mzw
przym. druciarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. drut + -arz
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „druciarz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „druciarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.