drapieżnictwo (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ekol. forma zaspokajania potrzeb pokarmowych przez zjadanie ciała ofiary[1]; zob. też drapieżnictwo w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik drapieżnictwo dopełniacz drapieżnictwa celownik drapieżnictwu biernik drapieżnictwo narzędnik drapieżnictwem miejscownik drapieżnictwie wołacz drapieżnictwo - przykłady:
- (1.1) Kanibalizm jest jedną z form drapieżnictwa.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. drapieżczy, drapieżny
- rzecz. drapież ż, drapieżnik mzw, drapieżnica ż
- czas. drapieżyć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. drapieżnik + -stwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) predation
- baskijski: (1.1) harraparitza
- francuski: (1.1) prédation ż
- rosyjski: (1.1) хищничество n
- włoski: (1.1) predazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „drapieżnictwo” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.