drapież (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈdrapʲjɛʃ], AS: [drapʹi ̯eš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. grabież, rabowanie, rabunek[1]
(1.2) daw. to, co zrabowano[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. drapieżyć ndk.
przym. drapieżczy, drapieżny
przysł. drapieżnie
rzecz. drapieżca mos/mzw, drapieżnica ż, drapieżnictwo n, drapieżnik mzw
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *drapežь, a to utworzone od czasownika *drapati bądź *drapiti przy użyciu przyrostka *-ežь (por. pol. kradzież i pol. grabież)[2]
w innych językach słowiańskich poświadczone bezpośrednio tylko w postaci czes. drápež, pośrednio także w postaci derywatów, st.rus. драпєжство oraz gwarowych białor. драпежкі, słc. drápeživý i słc. drápežstvo[2], a także kontynuantów derywatu prasł. *drapežьnъ (zob. drapieżny)
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „drapież” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 Hasło „drapežь” w: Słownik prasłowiański, red. Franciszek Sławski, t. IV, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1974-2001, ISBN 83-04-00464-X, s. 206.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.