disperato (język włoski)

wymowa:

IPA: /di.spe.ˈra.to/

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów czasu przeszłego (participio passato) od: disperare

przymiotnik

(2.1) zdesperowany, zrozpaczony

(2.2) desperacki, beznadziejny, rozpaczliwy

rzeczownik, rodzaj męski

(3.1) desperat, człowiek zrozpaczony

(3.2) desperat, szaleniec, wariat

(3.3) pot. dziad, golec, biedak

odmiana:

(2.1-2) lp disperato m, disperata ż; lm disperati m, disperate ż

(3.1-3) lp disperato; lm disperati

przykłady:

(2.1) Luca è disperato e ha le idee confuse. Aiutalo! → Łukasz jest zdesperowany i ma mętlik w głowie. Pomóż mu!

składnia:

kolokacje:

(2.2) alla disperata → rozpaczliwie • dolore disperato → rozpaczliwy ból • tentativo disperato → desperacka próba

(3.2) lavorare come un disperato → pracować jak szaleniec

synonimy:

(2.1) infelice, angosciato, affranto, prostrato

(3.3) miserabile, disgraziato, squattrinato, spiantato

antonimy:

(2.1) felice, ottimista

(3.3) benestante

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. disperanza ż, disperata ż, disperazione ż

czas. disperare, disperarsi

przysł. disperatamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. disperare

uwagi:

źródła: