dewiantka (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. psych. kobieta cierpiąca na zaburzenia psychiczne, przejawiające się w zachowaniu odbiegającym od norm moralnych lub obyczajowych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dewiantka dewiantki dopełniacz dewiantki dewiantek celownik dewiantce dewiantkom biernik dewiantkę dewiantki narzędnik dewiantką dewiantkami miejscownik dewiantce dewiantkach wołacz dewiantko dewiantki - przykłady:
- (1.1) Nie powinni zatrudniać dewiantki, skoro wiedzieli, że była już karana.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dewiantka seksualna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dewiacja ż, dewiacyjność ż
- forma męska dewiant mos
- przym. dewiacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dewiant + -ka < łac. devians
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dewiant
- słowacki: (1.1) deviantka ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.