degeneracja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) postępowanie, zachowanie lub moralność niezgodne z powszechnie akceptowanymi normami
- (1.2) biol. nieodwracalne zmiany patologiczne w komórkach, tkankach albo narządach
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik degeneracja degeneracje dopełniacz degeneracji degeneracji / przest. degeneracyj celownik degeneracji degeneracjom biernik degenerację degeneracje narzędnik degeneracją degeneracjami miejscownik degeneracji degeneracjach wołacz degeneracjo degeneracje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-1.2) zwyrodnienie, wynaturzenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. degenerat m, degeneratka ż, degenerowanie n
- czas. degenerować się
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. degenerare → wyradzać się
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) degeneration; (1.2) degeneration
- białoruski: (1.1) выраджэнне n; (1.2) дэгенерацыя ż, выраджэнне n
- bułgarski: (1.1) дегенерация ż; (1.2) дегенерация ż
- duński: (1.2) degeneration w, degenerering w
- norweski (bokmål): (1.1) degenerasjon m; (1.2) degenerasjon m
- norweski (nynorsk): (1.1) degenerasjon m; (1.2) degenerasjon m
- szwedzki: (1.2) degeneration w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.