curro

curro (język hiszpański)

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. robota, praca

przymiotnik

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od currar

odmiana:

(1) lm curros

(2) lp curro m, curra ż; lm curros m, curras ż

przykłady:

(1.1) No tengo curro, y tengo cuatro bocas que alimentar. → Nie mam roboty, a mam cztery gęby do wyżywienia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trabajo, faena, labor, curre, currelo, currele, curripén

(2.1) majo, guapo, presumido

(2.2) chulo, pincho

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. currelar, currar

przym. currante, currador

rzecz. curra ż, currante m/ż, curre m, currelo m, currele m, curripén m

zdrobn. currito

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1) zob. currar

(2) od Curro

uwagi:

źródła:

czasownik nieprzechodni

(1.1) biec, gnać, pędzić^[1]; (1.2) spieszyć się, działać w pośpiechu^[1]; (1.3) mknąć, galopować^[1]; (1.4) o mowie gładko płynąć^[1]; (1.5) o czasie szybko mijać^[1]
odmiana:: (1.1) curro, currere, cucurri, cursum (koniugacja III)
przykłady:: (1.1) Trahe me post te! Curramus! → Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy!^[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. curriculum n, currus m, cursus m, cursor m; przysł. cursim; czas. occurso
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

1 2 3 4 5 Hasło „curro” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 155.
↑ Pnp 1, 4.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.