spieszyć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈspʲjɛʃɨʨ̑], AS: [spʹi ̯ešyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) inna forma czasownikaśpieszyć

czasownik przechodni dokonany

(2.1) wojsk. uczynić kogoś pieszym, najczęściej o konnych lub mechanicznych oddziałach wojska

czasownik zwrotny spieszyć się

(3.1) inna forma czasownikaśpieszyć się
(3.2) wojsk. o żołnierzu: stać się pieszym, zsiadając z konia lub wysiadając z pojazdu mechanicznego
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
(3.1) koniugacja VIb
(3.2) koniugacja VIb
przykłady:
(2.1) Wszystkie pułki rozpoznawcze zostały spieszone i działały jak piechota[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spieszność ż, pieszy m, spieszenie
przym. pieszy
czas. pospieszać, pospieszyć, śpieszyć
związki frazeologiczne:
każdy koń do domu spieszy
etymologia:
uwagi:
(1.1) istnieją dwa sposoby zapisu: „śpieszyć” i „spieszyć”; oba są poprawne[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Wikipedii
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „śpieszyć i spieszyć” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.